Üzümler sararıp çillenmeye başlamıştı. Oysa yapraklar hala yeşildi. Sarıca arılar salkımlardaki çatlak taneleri arıyordu. Şerbeti en koyu olanları... Sıcak beni kıskıvrak yakalamıştı. Yanağımda gezinen...

Basmakalıp bir soru vardır. Gezen mi çok bilir, okuyan mı? Bence bu sorunun yanıtı gezerken okuyan olmalıdır. Ben doğuştan kitap kaçkını olduğum için okuma...

Yağmur yağıyor. Öfkeli bir rüzgar kucağına doldurup uzaklardan getirdiği damlalara taş atar gibi toprağa fırlatıyor. Kaldırımlara, caddelere, yapraklı ağaçlara ve sokak lambalarının ışığına......

Başkaları beni hiç ilgilendirmez. Ben kendi dünyamda yaşarım. Kendi mevsimlerim vardır benim. Kendi gökyüzüm, sonsuzluğa akar gibi ufka dek uzanan çayırlarım. Irmaklarım cam gibi...

- Bak melisa bu işte, dedi. Eliyle boyumdan yüksek bir top ince dalı gösterdi.- Melisa çok güzel kokar. Ama sadece akşamları…Gidip dalının birine uzandım....