- Pazarcı Rıfat benim babamdır. Evimiz de İstanbul’dadır. Burada evini, eşini, çoluk çocuğunubBen de bu sabah öğrendim. - Hadi canım, şaka yapıyor olmalısın. - Bu...

On beş yıl kadar önce yolum çok ünlü bir tatil kasabasına düşmüştü. Şimdi mutlaka yerleşim iyice artmış ve evlerin çokluğu ile bir kente dönüşmüştür....

Seninle yalnız kalmak istemiyorum. İnsan içinde değil ama ama bir başımıza kalınca yaptıklarımı yüzüme vurursun. Eski defterleri açarsın. Zaten hatamı kabul edip senden özür...

Eyvah, dedi. Az kalsın kedinin üstüne basacaktın. Zaten dün sabah yavrulardan birini araba çiğnedi. Ödümü kopardın be Erkan abi… Senle konuşmaya daldım. Ondan görmedim. Milyonik...

Öğlen sıcağı ve tepemizdeki güneş dikenli teller gibi tenimi yırtıyordu. Asfaltın kıyısındaki ağaçların gölgesinden yürümeye çalıyordum. Yolun zifti kaynamış kara lastik ayakkabılarıma yapışıyordu. Demir...