Koyu, puslu bir kış uykusundayım. Dizlerimi karnıma çekmişim, kollarım göğsümde düğümlenmiş. İçimi açıp kendi sıcaklığıma giresim gelmiş. Üşümesem ayak yoluna kalkacağım. Yorganı aralamak istemiyorum....

Sinop’a kış nazlanarak gelir. Kasım başında Dıranaz’a kar düşer. Düştüğü yerde kalır. Sahile aralık sonuna kadar uğramaz. Kış özlenmez diyeceksiniz. Haklısınız. Bazı kendini bilmezler...

I Okumuş adamlar bana hep biraz tuhaf gelirler. Okurken bir iki tahtaları çatlıyordur kırılıyordur belki. Kimisi dut yemiş bülbül gibi susar. Kimisinin çenesini kapatmak...

Hava değişiverir aniden. Gün ortasında. Acayip bir lodos, ağır bir baş ağrısı... Şairin dediği gibi. Her şey birdenbire oluverir işte. Oysa bir kaç saat...

Can sıkıntısı ile ilgili olarak bazen boyumu aşan cümleler yazıyorum. Özür dilerim. Bundan sonra daha adil olmaya özen göstereceğim. Çok sevdiğim öğretmenlerimden...