Sinop güzel bir kadındır. Deli dolu, sokaklarda çınlayan kahkaha… Sicim gibi gözyaşı… Deli bir öfke, eli maşalı… Herkesin bir Sinop’u var. Gelincik sırtından limana...

Bu gün uykuda gezer gibiyim. Neden bilmem? Her şey yavaş sanki… Arabalar, insanlar, kuşlar, köpekler, kediler bile… Hava öteki günlerden hafif sanki... Taşlar daha...

Sokakta yaşayan insanlar ya suçun içindedir ya da kıyılarında dolaşırlar. Ben de karakola düştüm. Sokağın köşesinde bir araba duruyordu. Dörtlüleri açıktı ve kapısı...

Üzümler sararıp çillenmeye başlamıştı. Oysa yapraklar hala yeşildi. Sarıca arılar salkımlardaki çatlak taneleri arıyordu. Şerbeti en koyu olanları... Sıcak beni kıskıvrak yakalamıştı. Yanağımda gezinen...

Hep şöyle bir cümle kurulur. İki bin yirmi dört bana yaramadı. Yeni yıl iyi gelmedi. Ocak ayının sonuna doğru vücudumun ayarları bozuldu. Önce grip...