Mart sonunda okulun yanındaki bahçede kaysılar çiçek açardı. Karıncalar uyanırdı, toprak uyanırdı, kuşlar ve kaplumbağalar… Kaysı çiçekleri aşağıdaki anızlara titreyerek uçardı. İçimizde tarifsiz bir...

Biraz rüzgar, biraz deniz, biraz yıldız ve ağaçlarda usul usul salınan yapraklar. Bir çay çek bana. Mavi demlikten. Dertli falan değilim ama tadım yok...

Koyu, puslu bir kış uykusundayım. Dizlerimi karnıma çekmişim, kollarım göğsümde düğümlenmiş. İçimi açıp kendi sıcaklığıma giresim gelmiş. Üşümesem ayak yoluna kalkacağım. Yorganı aralamak istemiyorum....

Olta atmaya gece yarısından sonra başlamıştık. Şimdi ise yavaş yavaş denizin üzerinde gün ağarmaya başlamıştı. Limanın açığa bakan iri kayalarından geceden beri olta atıyorduk....

Şakacıktan söylediğimi, mizah olsun diye böyle cümleler kurduğumu düşünenler var. İster inanın ister inanmayın. Küçücük bir insanım ben. Sıradan, basit... İnsanları şaşkınlığa uğratacak, hayretler...