Ercem bürcem cavır asarın yolları diye bir türkü vardır. Şimdilerde “pek yokuşmuş cavır asarın yolları” diye söylenir. Bu denizli türküsü yakıldığı zaman Karadeniz’e uzanan...

Öğlen sıcağı ve tepemizdeki güneş dikenli teller gibi tenimi yırtıyordu. Asfaltın kıyısındaki ağaçların gölgesinden yürümeye çalıyordum. Yolun zifti kaynamış kara lastik ayakkabılarıma yapışıyordu. Demir...

Konuşmak ve anlatmak zor... Her anımsadığında gözlerim doluyor. İçime kara bir bulut çöküyor. Yutkunmakta, nefes almakta zorlanıyorum. Biz hiç olmadık sanki. Hiç yaşamadık… O...

Sinop güzel bir kadındır. Deli dolu, sokaklarda çınlayan kahkaha… Sicim gibi gözyaşı… Deli bir öfke, eli maşalı… Herkesin bir Sinop’u var. Gelincik sırtından limana...

Bir varmış, bir yokmuş. Kış ortasında bir bahar günü yaşlı adamın biri yürümeye çıkmış. Sabahın en taze saatlerinde yaşlı bir adam görmüş. Akşamdan...