-Çilek alsana biraz... Şimdi git al demiyorum canım. Akşam işten dönerken… Birkaç haftaya kalmaz mevsimi geçer. Biraz fazla al. Yediğimizi yeriz, yemediğimizi...

Gecenin ayazı dallarda çiğ olup birikmiş bir sabaha başladık. Taşlar ıslak, toprak ıslak son yağmurların ardından topraktan yükselmeye çalışan çimenler ıslaktı. Ağır bir aküyü...

Koyu, puslu bir kış uykusundayım. Dizlerimi karnıma çekmişim, kollarım göğsümde düğümlenmiş. İçimi açıp kendi sıcaklığıma giresim gelmiş. Üşümesem ayak yoluna kalkacağım. Yorganı aralamak istemiyorum....

Seninle yalnız kalmak istemiyorum. İnsan içinde değil ama ama bir başımıza kalınca yaptıklarımı yüzüme vurursun. Eski defterleri açarsın. Zaten hatamı kabul edip senden özür...

Yorgunum. Çalışmaktan değil uykusuzluktan. Tuna Mahallesinde gece bekçiliğine başladığımdan falan değil. Uyku ile aram bozuk bu aralar. Yatakta sabaha kadar dönüp beynimin düşünce katarlarını...