Tam olarak nerden geldiğini anlayamadım ama gün batarken evin terasını pirzola kokusu sarıyor. Birkaç kez bakındım ama göremedim. Hayır, hayır ekmeği alıp komşunun mangalının...

O sabah yatağın tersinden mi kalkmıştım? Hiç keyfim yoktu. Hastayım desem değil, iyiyim desem yersiz. Tanımlayamadığım, anlayamadığım, anlatamadığım bir tuhaflık. Hop oturup hop kalkıyordum....

Trenden sıkılmıştım, uçaktan, vapurdan, helikopter ve otobüslerden… Rüyada bile olsa ayaklarımın altında toprağı hissetmeyi istiyordum. Fakat bir rüyanın içinde gezip dolaşıyorsanız sizi kovalayan köpekten...

I Çarıkçı İsmet telefon etti. Çetin, sana bir işim düştü, dedi. Bir adam gelcekmiş. Okumuş falan… Hatta yazarmış. Benim için yazsa da bir yazmasa da....

Doğum günü hikayeni kendin yazamazsın. Sadece dinlediklerini biraz allayıp pullayıp anlatabilirsin. Köylü insanlar Nisan'ın yedisi veya kasımın on altısı diye kesin bir zaman dilimi...