Hep şöyle bir cümle kurulur. İki bin yirmi dört bana yaramadı. Yeni yıl iyi gelmedi. Ocak ayının sonuna doğru vücudumun ayarları bozuldu. Önce grip...

İki seksen uzanmış yerde yatan gölgeme baktım. Bir cinayetten geriye kalan ceset gibi bütün sessizliğiyle yatıyordu. Sadece tek bir eksiği vardı. Beton üzerinde...

Ben o elmayı yemeyecektim. Ağzımın suyu aksa da yemeyecektim. O elma sihirliydi. Yok, yok zehirliydi. Tamam, bütün suç bende olsun. Ama onu...

Biz emekliyiz. Ne düşüneceğiz? Havalar soğudukça kafamız doğalgaz faturalarına takılıyor. Sizi bilmem ama ben markete giderken heyecanlanıyorum. Almasam bile peynir, sucuk, çay, tavuk...

Koyu, puslu bir kış uykusundayım. Dizlerimi karnıma çekmişim, kollarım göğsümde düğümlenmiş. İçimi açıp kendi sıcaklığıma giresim gelmiş. Üşümesem ayak yoluna kalkacağım. Yorganı aralamak istemiyorum....