Seninle yalnız kalmak istemiyorum. İnsan içinde değil ama ama bir başımıza kalınca yaptıklarımı yüzüme vurursun. Eski defterleri açarsın. Zaten hatamı kabul edip senden özür...

İki seksen uzanmış yerde yatan gölgeme baktım. Bir cinayetten geriye kalan ceset gibi bütün sessizliğiyle yatıyordu. Sadece tek bir eksiği vardı. Beton üzerinde...

Koyu, puslu bir kış uykusundayım. Dizlerimi karnıma çekmişim, kollarım göğsümde düğümlenmiş. İçimi açıp kendi sıcaklığıma giresim gelmiş. Üşümesem ayak yoluna kalkacağım. Yorganı aralamak istemiyorum....

Bu adam her akşam parkurun tersinden yürüyor, dedi. Elli yaşlarındaki tıknaz erkek sözde yürürken yanındakiyle sohbet ediyordu. Ama benim de duymamı istedi. Duydum ama...

Yorgunum. Çalışmaktan değil uykusuzluktan. Tuna Mahallesinde gece bekçiliğine başladığımdan falan değil. Uyku ile aram bozuk bu aralar. Yatakta sabaha kadar dönüp beynimin düşünce katarlarını...