Öğlen sıcağı ve tepemizdeki güneş dikenli teller gibi tenimi yırtıyordu. Asfaltın kıyısındaki ağaçların gölgesinden yürümeye çalıyordum. Yolun zifti kaynamış kara lastik ayakkabılarıma yapışıyordu. Demir...

Artık doğum günlerinde, yıl dönümlerinde çiçek almanın, basit naifliğin ve inceliğin modası sona erdi. Çiçek ve parfüm almak, kazak veya gömlek almak, saat...

Kafana ne oldu? Boş ver, uzun hikaye... Dayak mı yedin yoksa? Hem de ne dayak? Yer misin yemez misin? Eşin mi dövdü? Keşke o dövseydi. Hiç olmazsa...

III - Evet, maalesef öyle… - Yani iki kez de boşandın öyle mi? - Evet, matematiğin de hiç fena değil yani. - Kaç çocuğun var. - İlk eşimden bir, ikinciden bir, üçüncüsünden...

Can sıkıntısı ile ilgili olarak bazen boyumu aşan cümleler yazıyorum. Özür dilerim. Bundan sonra daha adil olmaya özen göstereceğim. Çok sevdiğim öğretmenlerimden...