- Bize karışık ızgara getir. Yanında da yeşil salata ve bulgur pilavı... Karışık ızgarada acaba ne vardı? Karnım açtı ama ben hiçbir şey yemek istemiyordum. Yol...

Koyu, puslu bir kış uykusundayım. Dizlerimi karnıma çekmişim, kollarım göğsümde düğümlenmiş. İçimi açıp kendi sıcaklığıma giresim gelmiş. Üşümesem ayak yoluna kalkacağım. Yorganı aralamak istemiyorum....

Tam unutmaya başlamıştık. İnsanlar televizyonlardaki deprem uzmanlarından sıkılmıştı. Her şey eski hamam, eski tas haline dönüyordu yeniden deprem oldu. İran’da oldu, Van’da köylülerimiz öldü....

Eskiler evlilik için muhabbet kelimesini kullanırdı. Sevgililere de muhabbet kuşları derlerdi. Pazarcı ciddi bir adamdı. Ve pazarda olan bitenin eşine anlatılacak bir tarafı da...

Başkaları beni hiç ilgilendirmez. Ben kendi dünyamda yaşarım. Kendi mevsimlerim vardır benim. Kendi gökyüzüm, sonsuzluğa akar gibi ufka dek uzanan çayırlarım. Irmaklarım cam gibi...