Zaman ne çabuk geçiyor klişesine sıkışıp kalmayacağım. Bundan tam otuz dört yıl önce öğretmenliğe başlamıştım. Bugün o otuz dördüncü yıl sona erdi. Elbistan ovasında...

Almanya’ya geldikten sonra üç koca yıl memlekete dönemedim. Anama sattığı tarlanın parasını ödedim. Üç yıl bu dile kolay. Memleket hasreti içimde kocaman bir ateş…...

Sinop güzel bir kadındır. Deli dolu, sokaklarda çınlayan kahkaha… Sicim gibi gözyaşı… Deli bir öfke, eli maşalı… Herkesin bir Sinop’u var. Gelincik sırtından limana...

Kara kuru küçük bir çocuktu. Bu yüzden sürekli hastalanırdı. Ya ateşi çıkar, ya ciğerleri hırıldar ya da öksürüğe boğulup sabahlara kadar ne kendisi uyur...

Koyu, puslu bir kış uykusundayım. Dizlerimi karnıma çekmişim, kollarım göğsümde düğümlenmiş. İçimi açıp kendi sıcaklığıma giresim gelmiş. Üşümesem ayak yoluna kalkacağım. Yorganı aralamak istemiyorum....