Koyu, puslu bir kış uykusundayım. Dizlerimi karnıma çekmişim, kollarım göğsümde düğümlenmiş. İçimi açıp kendi sıcaklığıma giresim gelmiş. Üşümesem ayak yoluna kalkacağım. Yorganı aralamak istemiyorum....

Eyvah, dedi. Az kalsın kedinin üstüne basacaktın. Zaten dün sabah yavrulardan birini araba çiğnedi. Ödümü kopardın be Erkan abi… Senle konuşmaya daldım. Ondan görmedim. Milyonik...

Bu gün uykuda gezer gibiyim. Neden bilmem? Her şey yavaş sanki… Arabalar, insanlar, kuşlar, köpekler, kediler bile… Hava öteki günlerden hafif sanki... Taşlar daha...

Canımı dişime takıp korka korka hastanenin kapısından girdim. Doktorları bilirsiniz, her şeyi abartmayı severler. Dişlerin berbat, dedi.. Kemiklerin erimiş. Bunların hepsini çekmemiz lazım. Abartmayı...

Safranbolu ve Karabük artık yapışık iki şehir. Bu yüzden bir arkadaşım buraya Safranbük derdi. Aralarındaki on kilometrelik boşluk zamanla kapanıp gitti. Sabahın serine sokaklardan...