Öğlen sıcağı ve tepemizdeki güneş dikenli teller gibi tenimi yırtıyordu. Asfaltın kıyısındaki ağaçların gölgesinden yürümeye çalıyordum. Yolun zifti kaynamış kara lastik ayakkabılarıma yapışıyordu. Demir...

-Gevrek ekmek bu gün çıkmadı mı? -Bir iki dakikaya kadar çıkar. -Tamam, iki dakika beklerim, dedim. Covid salgını nedeniyle herkesten uzak bir köşede beklemeye başladım....

Bu gün uykuda gezer gibiyim. Neden bilmem? Her şey yavaş sanki… Arabalar, insanlar, kuşlar, köpekler, kediler bile… Hava öteki günlerden hafif sanki... Taşlar daha...

Hep şöyle bir cümle kurulur. İki bin yirmi dört bana yaramadı. Yeni yıl iyi gelmedi. Ocak ayının sonuna doğru vücudumun ayarları bozuldu. Önce grip...

Ablam mısır patlattı öğretmenim. Sobanın üzerinde kestane patlattık. Portakal almıştı babam. Elma da vardı. Biz hindi kesmedik öğretmenim. Normal yemek yedik. Annem kuzinede kabak...