-II- O Köy bütün kasabalara ve şehirlere uzaktı. Yıldızlara yakındı, dağlara ve ormanlara. Hiç kimse sisli dağarın eteklerinde bu yoksul insanların yaşadığını bilmezdi. Bir tek...

Koyu, puslu bir kış uykusundayım. Dizlerimi karnıma çekmişim, kollarım göğsümde düğümlenmiş. İçimi açıp kendi sıcaklığıma giresim gelmiş. Üşümesem ayak yoluna kalkacağım. Yorganı aralamak istemiyorum....

Şakacıktan söylediğimi, mizah olsun diye böyle cümleler kurduğumu düşünenler var. İster inanın ister inanmayın. Küçücük bir insanım ben. Sıradan, basit... İnsanları şaşkınlığa uğratacak, hayretler...

En az iki senesi var. Bir akşamüzeri çıkıp gelmişti. Hava iyice kararmıştı. Önce açık seçik görememiştim hatta. Bir karartı zeytinin dibinden kulübenin altına...

Kara kuru küçük bir çocuktu. Bu yüzden sürekli hastalanırdı. Ya ateşi çıkar, ya ciğerleri hırıldar ya da öksürüğe boğulup sabahlara kadar ne kendisi uyur...